6/10 - Najlepsze Bordelandsy jak na razie

ocenił(a) grę na 5

Nie wierzę, że to pisze. ;)

Przymknąłem oko na komiksowy styl graficzny. Tutaj jakoś przestał mnie irytować. Uważam, że dzięki tej oprawie graficznej (Cel-shading) gra zyskuje swój unikalny charakter. Ale odkrycie. :D

Lokacje na jedną modłę do pewnego czasu ale ich wykonanie jest poprawne. Szczególnie przypadła mi do gustu Concordia i misja z satelitami. Był raz moment, że musiałem pokombinować jak przedostać się na drugą stronę, na nowy teren ale to taka pierdoła.

Na dzień dobry wita nas przeciętne, nieskipowalne intro. Przy uruchamianiu nowej gry nie ma wyboru poziomu trudności. Domyślny difficulty level jest w sumie do okiełznania. Trzeba się tylko ostro pilnować bo na serio łatwo zginąć szczególnie przy bossfightach. Ów poziom jest w sumie satysfakcjonujący ale nie obraziłbym się jeśli dałoby się wybrać odpowiedni dla naszych preferencji. Z pierwszym badassem Deadliftem miałem na początku problem bo potrafił mnie zabić niemal jednym pierd.lnięciem ale jakoś sobie z nim poradziłem. W ogóle było kilka cięższych momentów ale to chyba bardziej na własne życzenie bo nie schowałem się gdzie potrzeba. Felicity Rampart zajęła mi trochę czasu. Z Tungsteena Zarpedon namęczyłem się niemal na pograniczu frustracji. Do RK5 podchodziłem przez prawie 2h z 30 razy. :///// Zaczęło mi brakować amunicji. Skakanie na otwartej przestrzeni to samobójstwo. Dostawałem tyle obrażeń w pysk, że ginąłem niemal natychmiastowo. Celność przeciwników jest ogromna. Dopiero spostrzegłem, że mogę wrócić windą do pomieszczenia z Automatami Sprzedającymi, gdzie uzupełniłem brakujące zapasy amunicji. Opha Superior nie dałem rady pokonać. Wpakowałem w nią niemal wszystko co miałem a jej osłona pięknie się zregenerowała do maksimum. Co do k.rwy?! To są właśnie negatywne elementy gry – zbyt trudni niektórzy bossowie.

Znów ten zjeb.ny system zapisu. Odradzamy się przy jakiś „kapliczkach”. Non stop trzeba spacerować do miejsca przeznaczenia bo te kapliczki są zwyczajnie rzadko porozmieszczane po mapie. Nie dość, że trzeba się znów nałazić to od nowa musimy eksterminować wrogów. Oczywiście jak ponowimy grę to też od nowa użeramy się z przeciwnikami. Raz jak wznowiłem grę musiałem przechodzić od nowa niemal całą plansze do momentu gdzie skończyłem. Przecież to jest nienormalne i odechciewa się grać jak mamy robić od nowa to samo. Jest to rzecz, która mnie najbardziej wpienia w tej grze.

Sterowanie pojazdami jest wręcz beznadziejne. (Ile razy przez to sterowanie spadłem w przepaść. grrrr) Jedziemy wciskając klawisz W ale żeby skręcić trzeba to zrobić nie za pomocą przycisków A lub D tylko za pomocą myszki. Ewentualnie strzałek . :///////// No litości. Czemu nie mogę sterować pojazdem za pomocą WSADu?

Dobry motyw z tymi dronami (Wolf & Saint) aktywowanymi przyciskiem F. Bardzo pomagają w rozgrywce. Oprócz tego przyzwoitym rozwiązaniem gameplayowym jest tzw. tryb „Walki o życie”
http://guides.gamepressure.com/borderlands2/guide.asp?ID=16263
czyli możliwość dostania drugiej szansy w momencie jak nasz poziom zdrowia i osłony spadnie do zera.

Niektóre bronie bardzo długo się przeładowywały ale aż do przesady. Było to irytujące szczególnie podczas większej jatki.

Bardzo podoba mi się w tej grze menu i HUD. Są czytelne i przejrzyste. Fajnie, że na ekranie wyświetla się nam cel misji. Very nice to me. :)

Pozytywnie mnie zaskoczyły hinty w postaci okienek pauzujących grę, które podpowiadały i wprowadzały gracza w mechanikę nowych Borderlandsów.

Fajny patent z niską grawitacją na tej planecie i brakiem tlenu.

Każdy znaleziony przedmiot ma wartość użyteczną. Od groma broni, masa amunicji porozmieszczana w skrzyniach, różnej maści pojemnikach czy karnistrach. Jakby tego było mało są jeszcze Automaty Sprzedające (Vending Machines) gdzie można robić zakupy.

Oczywiście nie obyło się bez absurdów typu ta misja:
http://auluftwaffles.com/2014/10/14/shock-cameras-and-safe-in-nova-no-problem-sp rings-borderlands-pre-sequel/
Skąd ja mam wiedzieć, że trzeba dać się zabić stojąc na środku pomieszczenia aby moja energetyczna osłona wyładowując się poraziła te j.bane kamery?! :| Starałem się wchodzić w pole siłowe odgradzające sejf, które pozostawiało na mnie wyładowanie elektryczne powodujące wyładowanie mojej osłony energetycznej ale to na nic. Nienawidzę takich motywów w grach. Na szczęście to była misja poboczna i zwyczajnie ją olałem. Zająłem się wątkiem głównym.

Były bugi. Raz przy wyjmowaniu zawartości z jakiejś szafki nagle nie mogłem od niej odejść. Obracałem się ale nie dałem rady wykonać skoku czy po prostu się od niej odsunąć. Oczywiście trzeba było ponownie uruchomić grę. Drugi bug w Chapterze 8: Science and Violence polegał na tym, że po zabiciu tych stworków Tork drugi naukowiec nie otworzył mi drzwi więc nie mogłem kontynuować progresu. Oczywiście restart i sezam się otworzył. Uff Moje drony bojowe (Wolf & Saint) potrafiły się kilka razy zwiesić i nic nie robić.

Grafika leci na tym samym starym silniku ale dzięki temu mogę grać (Wszystko niemal w HIGH. Tylko fizyka na LOW) w tą grę na swoim leciwym już niemal 6 letnim blaszaku (GTX 295, Ci7 920 2,66Ghz, 6GB RAM). :) Podczas ładowania poziomów widać jak doczytują się tekstury. Podczas gry było ok.

Soundtrack nijaki i totalnie niezauważalny. Jesper Kyd, Des Shore & Justin Mullins nie popisali się.

Levelowanie i klikanie na upgrady umiejętności jeszcze jakoś przełknę ale roszady w inventory z itemami mnie odrobinę drażnią. Męczy mnie to patrzenie co jest lepsze, co wymienić, co wyrzucić bo nie ma miejsca. Nie ukrywam, że z początku było to przyjemne ale z czasem zrobiło się męczące. Niby zdobywamy z biegiem czasu nowy poziom ale praktycznie non stop mogę zginąć od 2-3 strzałów. Wrogowie mają nieludzkiego cela. No gameplay wymaga sporego skupienia.

W poprzednich Bordelandsach zwyczajnie szybko zrobiło się za trudno przez co nie mogłem kontynuować rozgrywki. Tutaj jest łatwiej aczkolwiek nie obyło się bez wspomnianych zgrzytów. Po prostu wkręciłem się w wir gry. :) Pre-Sequel jest naprawdę grywalny i wciągający co się chwali. Niestety z czasem wkradło się delikatne znużenie tematem. Po kilku ładnych godzinach zmęczyłem się trochę gameplayem i wyczekiwałem już końca. Na szczęście to zmęczenie było tylko tymczasowe i wciągnąłem się ponownie w rozgrywkę. Znużenie zniwelowały nowe lokacje do jakich zaczęła przenosić mnie gra. ;)

Długa jest to gierka. Nie spodziewałem się, że starczy mi na tyle godzin. Co ciekawe najnowsze Borderlandsy nie skończyły się w momencie, w którym myślałem, że się skończą. hehe

I tak mamy 6/10. Miało być 8/10 ale nie dałem rady pokonać przedprzedostatniego bossa Opha Superior i męczyłem się z wcześniejszymi więc 2 punkty mniej. Idiota projektował ostatni jedenasty rozdział tej gry (ale se nerwów napsułem :////////////). W sumie gra powinna się skończyć tam gdzie myślałem, że się skończy i byłoby dobrze. Po co tyle sieki?! Nie da się zaimplementować poziomu trudności? Przez chwilę byłem nawet skłonny wystawić dziewiątkę ale to dawno i nieprawda.

Zakończenie sobie obejrzałem na Youtubie. Przy Opha Superior koleś na filmiku ma 28 level. Ja miałem 24. Nie wiem jak on to zrobił. Chyba musiał przechodzić niektóre poziomy kilkanaście razy żeby naexpić. Poza tym po Opha Superior były jeszcze 2 bossy Sentinel i Empyrean Sentinel. To jest chore. :)

Nawet fabuła daje radę. Dobry myk z tym laserem. ;)

Borderlands: The Pre-Sequel!

6/10 - Najlepsze Bordelandsy jak na razie

Pobierz aplikację Filmwebu!